Wednesday, June 4, 2008

Բաց նամակներ կոալիցիոն իշխանության կուսակցություններին

Այսօր ՀԻՄԱ և ՀԱՏՈՒԿ ԳՈՒՆԴ երիտասարդական նախաձեռնությունները նամակներ հանձնեցին կոալիցիոն չորս կուսակցությունների գրասենյակներին (Դրանք կարդացե’ք ստորև): Եվ…

Ազգային կուրծք…

Նախ երիտասարդ ակտիվիստները եղան Հայ Յեղափոխական Դաշնակցության գրասենյակում: Գրասենյակը գտնվում է մի հին, գողտրիկ շենքում, ինչը գոնե այս առումով պատիվ է բերում կուսակցությանը, որը չի ավերել այն և տեղը մի հարյուր հարկանի շենք սարքել: Մեզ դիմավորեց մի հաղթանդամ երիտասարդ, ջինսե զգեստով, շապիկի կոճակները մինչև վերջ արձակած, որի տակից երևում էր նրա ազգային կուրծքն ամբողջ հմայքով (փռչոտ): Երիտասարդը խոստացավ անպանայման հանձնել նամակը` նեղանալով երիտասարդների այն խոսքից, որ եթե նույնիսկ չհանձնի, այս նամակը Ձեր ղեկավարները վաղը կտեսնեն թերթերում:

Բա որ դատեն…

Քիչ հեռու գտնվում է Հանրապետական կուսակցությունը: Հիմայի և Հատուկ գնդի ակտիվիստներին տեսնելուն պես կուսակցության բակում գտնվող երիտասարդների մոտ իրարանցում սկսվեց: Ակտիվիստներից երկուսը խնդրեցին, որպեսզի կուսակցությունից մեկը դուրս գա և ընդունի նամակը: Մեր կոչին արձագանքած ՀՀԿ-ականի հարցադրումը մեզ ապշեցրեց. “հո ինձ չեն դատի սրա համար”… Էս տղան կամ ընդհանրապես կապ չուներ ՀՀԿ-ի հետ, միայն նրա վարչական գործերով էր զբաղվում և չգիտեր, որ “դատողն” իր կուսակիցներն են (դեռ), կամ էլ իրականում հավատացած է, որ շարժումն ուր որ է հաղթելու է և անկեղծորեն վախեցած էր իր ապագայի համար: Իզուր… Կուսակցությունից դեռ չէինք հասցրել հեռանալ, երբ մի տարիքով մարդ, որին հենց նոր տեսել էինք հանրապետականի ընդունարանում, վազելով մոտեցավ մեզ` նախ շնորհակալություն հայտելով, որ երիտասարդները հետամուտ են Սեֆիլյանի գործի արդարացի լուծմանը, ապա պատմեց, որ իրեն ուզում են դուրս հանել տանից և դրա համար եկել է ՀՀԿ: Երիտասարդները նրան խորհուրդ տվեցին ամեն դեպքում դիմել ՀՀԿ, բայց հույսը չկորցնել, քանի որ շուտով Հայաստանում լինելու է նոր իշխանություն և նրան այլևս ոչ մեկ չի կարող հանել իր տանից:

Բարգավաճ Զեյթուն…

Անկեղծ ասած, մեզ համար տարօրինակ էր, որ Բարգավաճ Հայաստան կուսակցության կենտրոնական գրասենյակը գտնվում է Զեյթունում: Բա ամոթ չի, քաղաքաքի կենտրոնում մի տեղ չգտաք? Ընդունարանի մի կողմում կուսակցության ղեկավարի նկարն է, որը գրկախառնվում է իր ընտրողների հետ, մյուս կողմում` մարդկանցով լեփ լեցուն Գյումրու կենտրոնական հրապարան է: Սա, կարծես, այն համերգի նկարն է, որի ժամանակ խորհրդարանական ընտրությունների քարոզարշավին ԲՀԿ-ն վիճակահանություն էր անցկացնել: Այս իրադարձությունը դարձել էր մեր մամուլի և, նույնիսկ, Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի քննարկման առարկա: ԲՀԿ-ում մեզ երկար սպասեցնելուց հետո հայտնեցին, որ կուսկցության փոխնախագահը Հիմայականներին չի կարող ընդունել (երևի վախեցել էր “Հայոց աշխարհի” շաբաթօրյա հրապարակումից):

Օրինաց երկիրը հաստատ իշխանություն է … կամ Արթուր 2

Այն ինչ տեղի ունեցավ Օրինաց երկիր կուսակցության կենտրոնական գրասենյակի ընդունարանում… Ճիշտն ասած, այսպիսի վերաբերմունք կարելի էր սպասել Բարգավաճից, ՀՀԿ-ից, ՀՅԴ-ից, բայց ոչ Օրինացից: Մինչ ակտիվիստներից մեկը փորձում էր պահակակետում տեղյակ պահել, որ այսպիսի նախաձեռնություն կա, որ իրենց պետք է նամակ հանձնեն, հայտնվեց մի կառոբկա, որը փորձեց ակտիվիստներին հրելով ու բղավելով դուրս հանել գրասենյակի մուտքից: Սրան երևի ասել էին, որ կուսակցության համար լավ դոշ տաս, քեզ պաշտոն կտան: Սա էլ, երևի, ուղղակի էր այդ ասածը հասկացել: Հո դոշ չէր տալիս (փրփրուն): Տեսնելով, որ նրա բղավոցները ազդեցություն չեն ունենում և հիմայականները չեն զիջում, կառոբկան անցավ սպառնալիքի: Այստեղ երիտասարդները հասկացան, որ ՕԵԿ-ը հաստատ իշխանություն է դարձել (ի դեպ, երիտասարդ պահակի անունը Արթուր էր): Այդ պահին կուսակցության մի քանի անդամներ հասան “դեպքի վայր” և հանդարտեցրին իրավիճակը: Նրանցից մեկը մեղավոր դեմքով մեզ փորձում էր բացատրել, որ նա ախռաննիկա: Այսինքն, տրամաբանությունն այն է, որ դե ըտենց էլ պետք է լինի, էլի… Չէ, այդպես այլևս չե’նք թողնելու, որ լինի: Մինչ այդ, Արթուրին հաջողվել էր ուժով և սպառնալիքով ջնջել տալ մինչ այդ ամբողջ վեճի նկարահանված տեսանյութը, որն իր տեսախցիկով նկարահանել էր Հիմայի ակտիվիստներից մեկ:Ակցիայի մասնակիցների համառությունը տվեց իր արդյունքը: ՕԵԿ-ական մի երիտասարդ նամակ հանձնողներից ներողություն խնդրեց, իսկ երիտասարդներն էլ պահաջեցին, որպեսզի համապատասխան միջոցառումներ ձեռք առնվեն, այսպիսի բաներ այլևս չկրկնելու համար:

No comments: